روانشناسی آموزشی و تربیت فرزند:
وقتی به روانشناسی اشاره می کنید ، اکثر افراد مشاوره را به عنوان درمانی برای موضوعات عاطفی ، مانند اضطراب یا افسردگی می دانند. و این در حالی است که همه روانشناسان در این زمینه ها آموزش می بینند که حتی در مورد، مواردی هم چون تربیت فرزند نیز مطالبی را ارائه دهند که به روند آموزشی برای پدر و مادر کمک زیادی می کند.
روانشناسی آموزشی از سایر زمینه ها مانند علوم اعصاب نتیجه می گیرد و اغلب شامل آزمایش استاندارد برای به دست آوردن اطلاعات در مورد مهارت ها و توانایی های یادگیری کودکان است. این اطلاعات به ما این امکان را می دهد تا در مورد چگونگی یادگیری و پردازش اطلاعات کودکان و پتانسیل یادگیری آنها ، اطلاعاتی کسب کنیم.
و این ما را قادر می سازد استراتژی های یادگیری خاص و پشتیبانی از خانه و مدرسه را برای کمک به آنها برای دستیابی به آن پتانسیل به شما پیشنهاد کنیم. بنابراین واقعاً این امر چیست و چگونه می تواند به کودکان در یادگیری کمک کند؟ روانشناسان آموزشی همه این موارد را به تربیت فرزند بر می گردانند.
روانشناسان آموزشی و تربیت فرزند:
جسیکا لوتان توضیح می دهد: "روانشناسان آموزشی قصد دارند چگونگی تربیت فرزند و یافتن راه هایی برای بهبود نتایج یادگیری را به پدر و مادر نشان دهند. وی گفت: "ما با کودکان و نوجوانان کار می کنیم تا نقاط قوت و ضعف آنها را از هر لحاظی بخصوص تربیتی شناسایی کنیم ، به آنها کمک کنیم تا به منابع موجود خود بپردازند و برای غلبه بر چالش ها و بهبود عملکرد ، راهکارهایی بسازیم تا پدر و مادر بهتر به تربیت فرزند خود برسند.
"و این اغلب فراتر از کلاس به جنبه های دیگر زندگی روزمره ، مانند مدیریت استرس و مقاومت در برابر ساختمان و اعتماد به نفس گسترش می یابد. و مربوط به رفتارهایی که در منزل توسط پدر و مادر انجام خواهد شد. بنابراین روانشناسان آموزشی با کودکان کار می کنند تا بدانند چگونه اطلاعات را یاد می گیرند و پردازش می کنند و به دنبال راه هایی برای بهبود عملکرد خود هستند. و این فقط هوش نیست که بر نتایج یادگیری تأثیر می گذارد بلکه تربیت فرزند نیز بسیار اهمیت دارد. موضوعات عاطفی ، نگرش ، انگیزه ، خود تنظیم ، رفتار و عزت نفس همه در تربیت فرزند نقش دارند. مادران و پدران معمولاً احساس می کنند که نمی توانند در تربیت فرزند خود برنده شوند. اگر آنها به بچه های خود توجه زیادی نشان دهند ، والدین بسیار خوبی هستند، در این مقاله چند نکته درباره تربیت فرزند ارائه می شود.
پدر و مادر و تربیت فرزند
- 1. به بچه های خود چیزهایی بدهید که آنها بتوانند در اختیار داشته و کنترل کنند:
"تربیت فرزند خود را برنامه ریزی کنید. تحقیقات این امر را تأیید می کند: کودکانی که اهداف خود را برنامه ریزی می کنند ، برنامه های هفتگی را تعیین می کنند و کارهای خود را ارزیابی می کنند ، بر زندگی خود کنترل بیشتری داشته باشند. ما باید بگذاریم فرزندانمان طبق شرایط خود موفق شوند ، به هر حال ، طبق شرایط خودشان شکست می خورند. من با بانکی وارن بافت صحبت می کردم و او مرا راهنمایی می کرد که چرا اجازه ندادم فرزندانم با کمک خود اشتباه کند.
- 2. نگران پرورش بچه های شاد نباشید.
"در تلاش ناامیدکننده خود برای ایجاد بچه های شاد ، ممکن است مسئولیت بار اخلاقی اشتباه را بر عهده بگیریم. این یک هدف محسوب می شود که در جستجوی شادی برای فرزند خود باشیم و تربیت فرزند خود را اینگونه کامل کنیم، و به جرات می گویم که یک هدف با فضیلت است ، ساختن بچه های مولد و بچه های اخلاقی متمرکز شده و صرفاً امیدوارم که خوشبختی به واسطه کارهای خوبی که انجام می دهند و عشقی که آنها از ما دریافت می کنند، بدست آید و اینگونه تربیت فرزند خود را با ایجاد شادی در آنها بدست بیاورید. من فکر می کنم اگر همه ما این کار را می کردیم ، بچه ها هنوز هم درست کار ترین آدم ها بودند و والدینشان نیز - شاید در هر دو مورد حتی بهترین باشند. "
تربیت فرزند
- به فرزندان خود نشان دهید که شما به عنوان یک فرد از چه کسی قدردانی می کنید.
"دوران کودکی باید به بچه های ما بیاموزد که چگونه عشق بورزند ، و اگر دوست ندارند خودشان را دوست بدارند ، نمی توانند دیگران را دوست بدارند ، و اگر نمی توانیم عشق بی قید و شرط به آنها ارائه دهیم ، خودشان را دوست ندارند. وقتی فرزندان گرانبها ما از مدرسه به خانه می آیند یا ما از محل کار به خانه می آییم ، باید تکنولوژی خود را ببندیم ، تلفن های خود را کنار بگذاریم ، آنها را با چشم نگاه کنیم و بگذاریم شادی هایی که چهره های ما را پر می کند را با دیدن فرزند خود ببینیم. سپس ، ما باید بگوییم ، روز شما چگونه بود؟ چه چیزی را امروز دوست دارید؟ "آنها باید بدانند که آنها برای ما اهمیت دارند و نه به دلیل معیارهایشان بلکه به دلیل اینکه آنها را دوست داریم. تربیت فرزند با عشق ورزیدن به خود و هم نوع خود کامل می شود.
4- فرزندان خود بیاموزید که در خانه کمک کنند - بدون اینکه از شما سؤال شود.
"ما بچه هایمان را از انجام کارهای مشاغل اطراف خانه معاف می کنیم ، و بعداً آنها به عنوان بزرگترهای جوان در محل کار ، هنوز منتظر یک چک لیست هستند ، اما اینگونه نیست. مهمتر از همه ، آنها فاقد انگیزه هستند ، غریزه که بتوانند آستین خود را بالا بزنند و به جستجوی کار مورد نظر خود بروند و به اطراف خود نگاه کنند و شگفت زده شوند ، چگونه می توانم برای همکارانم مفید باشم؟ چگونه می توانم چند قدم جلوتر از آنچه که رئیس می گوید باشم؟ اگر در کودکی فرد به صورتی تربیت شود که بتواند کارهای کوچک را انجام دهد در بزرگسالی قطعا دچار مشکل نمی شود زیرا حس مسئولیت پذیری را در کودکی یاد گرفته است و یا اینکه او تربیت شده است که در هر کاری سختی وجود دارد و صبر را در انجام همین نوع کارهای کوچک یاد می گیرد. تربیت فرزند باید به صورت دقیق و درست انجام شود. هر کاری از پدر و مادر و هر صحبتی که صورت می گیرد در بین آنها بر روی روح فرزند تاثیر بسزایی دارد.
نظرات